เมื่อพูดถึงเรื่องการลดต้นทุนนั้นฟังดูเหมือนยาก แต่ถ้าเข้าใจหลักการคิด เรื่องยากก็กลายเป็นเรื่องกล้วย ๆ ได้ทีเดียวเลยล่ะค่ะ และถ้าเพียงแต่พูดว่าง่าย ก็คงยังไม่เข้าใจกันอยู่ดีว่า ที่ว่าง่ายนั้นง่ายอย่างไร

ก่อนที่จะเล่าเรื่องหนัก ๆ ของการลดต้นทุนภาคอุตสาหกรรม ตอนแรกนี้ชอยกตัวอย่างจากประสบการณ์จริงของตัวเองที่เคยเปิดร้านอาหารตามสั่งอยู่ระยะหนึ่งก่อนนะคะ เพราะเป็นเรื่องง่าย ๆ ใกล้ตัวที่น่าจะทำและให้เพื่อนเช้าใจง่ายกว่าค่ะ

ช่วงแรกที่เปิดร้านอาหารนั้นด้วยความที่ลงทุนและบริหารคนเดียวจึงยุ่งมาก แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่ลืมที่จะลงบัญชีไว้ทุกเรื่องเพื่อเก็บต้นทุน ข้อนี้จำเป็นมากนะ เพราะทำธุรกิจอะไรก็แล้วแต่หากไม่รู้ว่าต้นทุนเท่าไร กำไรที่แท้จริงก็ไม่ทราบแน่นอน ที่แย่กว่านั้นคือกำไรไม่ต้องพูดถึง แต่จะไม่รู้ว่าตัวเองขาดทุนเท่าไร และอนาคตของธุรกิจจะจบลงเมื่อไรด้วย

ที่ร้านที่เหมือนร้านอื่น ๆ คือซื้อผักและของสดแล้วแช่ในตู้พลาสติกใหญ่ที่ร้านค้าทั่วไปใช้กัน ซื้อน้ำแข็งวันละประมาณ 140 บาท ทั้งเดือนก็ตกราว 4,000 บาท สี่เดือนผ่านไปมานั่งดูบัญชีเพิ่งจะรู้ว่าเสียค่าน้ำแข็งไป 16,000 เฉพาะแช่ของนะคะ ไม่เกี่ยวกับน้ำแข็งสำหรับน้ำดื่ม

กำไรเราอยู่ในนี้?

บ่ายวันที่เริ่มดูบัญชีก็เลยขับรถไปห้างดังเพื่อลองสอบราคาตู้เย็นแบบที่ใช้แช่ไอศกรีม ค่าตู้ประมาณ 12,000 ค่าไฟเดือนละ 200 บาท ได้ข้อมูลเสร็จก็กลับมาถึงร้าน ปรากฏว่ามีตู้สแตนเลสใหญ่ 1ตู้เพื่อแช่น้ำดื่มขาย ตู้ไอศกรีมเก่า 1 ตู้ที่เราเพิ่งไปสอบราคามา 12,000 นั่นแหละ แล้วเย็นนั้นปฏิบัติการลดต้นทุนก็เริ่มทันที

ของที่เคยแช่ในตู้ไอศกรีมถูกย้ายขึ้นตู้สแตนเลสใหญ่ทั้งหมด ส่วนเนื้อสัตว์ก็ถูกย้ายจากตู้พลาสติกไปแช่ตู่ไอศครีม ส่วนผักยังแช่ในตู้พลาสติก แต่ใช้น้ำแข็งน้อยลง 50% ซื้อวันเว้นวันหรือสองวัน

เดือนต่อมาค่าน้ำแข็งเหลือประมาณไม่เกิน 1,500 บาท ลดลงไป 2,500 บาท หรือประมาณ 62.50%  เพียงแค่เก็บข้อมูลแล้วนำมาขยายผลต่อ เงินจำนวนนี้ ณ ตอนนั้นเท่ากับจ้างเด็กเสิร์ไฟได้ครึ่งเดือนเลยล่ะค่ะ

อ่่านตอนแรกนี้แล้วอยากให้ลองไปฝึกสังเกตสิ่งรอบตัวว่าเราจะลดต้นทุนง่าย ๆ แบบนี้ได้อย่างไรบ้าง แล้วหากมีข้อสงสัยก็กลับมาถามได้เลยนะคะ เราจะได้ฝึกคิดและปฏิบัติไปพร้อม ๆ กันค่ะ